ზინა კვერენჩხილაძე 1956 წელს მოვიდა ქართულ თეატრში. ის იყო განსხვავებული თავისი სამსახიობო ესტეტიკით,გამორჩეული  ხმით,ორგინალური , თავისებური სტილის მსახიობი.
''ზინა კვერენჩხილაძე იმ იშვიათ მსახიობთა რიცხვს ეკუთვნოდა,რომლებსაც არასოდეს მოუთხოვიათ როლი,პატივი,დიდება,სახელი და  აღიარება.შინაგანი წესრიგი,როგორც უკომპრომისო პიროვნების მისი განმსაზღვრელი თვისება იყო.''- საბა მეტრეველი
    მის მიერ შესრულებული  როლების გალერეა მრავალფერონია.-სლავკა (''ფილოსოფიის დოქტორი''),ლელა (''ბახტრიონი''),ლიზი   ( ''წვიმის გამყიდველი'')   ტურა(''ჭინჭრაქა'')  ელიზაბეტ პროქტორი'(''სეილემის პროცესი''),დედა  ('' მზიანი ღამე''),იოკასტე (''ოიდიპოს მეფე''),კლეოპატრა (''ანტონიოსი და კლეოპატრა''),ემილ დიკინსონი(''ამჰერსტის მშვენება'') პონსია ('' ვთამაშობთ ჯინს'')

   კვერენჩხილაძემ შექმნა  ისეთი სახეები,როგორიცა ფედრა (რასინის,,ფედრა'') მედეა(ჟ.ანუის'' მედეა'') ანტიგონე(ჟ.ანუის ანტიგონე). თავად მსახიობი წერდა-''ანტიგონეში
მოხდა  ჩემი .როგორც მსახიობის დაბადებაო.''სწორედ ამ როლს მიუძღვნა მან წიგნი ''ჩემი ანტიგონე''.

1970 წლიდან მუშაობდა თეატრალურ ინსტიტუტის სამსახიობო ოსტატობის კათედრაზე,რეჟისორის თანაშემწედ.1974 წლიდან მეტყველების კათედრის პედაგოგი გახდა.
მას განსაკუთრებული დამოკიდებულება ქონდა ლიტერატურისადმი,პოეზიისადმი და არა ერთი  მხატვრული კითხვის საღამო აჩუქა მაყურებელს.

1990 წელს მისი ინციატივით ჩამოყალიბდა დმანისის თეატრი-სტუდია''ქვემო ქართლი'.'
'' ცხოვრების ბოლო  პერიოდში თუკი თეატრიდან თავისუფალი დრო ექნებოდა,გული მცხეთის წმინდა ნინოს  სამთავროს დედათა მონასტრისკენ მიუწევდა, იქ იპოვა შვება და სავანე. თითქმის მორჩილებაში იმყოფებოდა''- საბა მეტრეველი..
ზინა კვერენჩხილაძე ერთადერთი ქალი მსახიობია,რომელიც მონასტრის ეზოში დაიკრძალა.

Read More →

როცა მიდიან  ადამიანები,სულ ცდილობ საქებარი,  ამაღლებული სიტყვებით დაახასიათო, ყველაფერი  კარგი და პოზიტიური მოიგონო,მაგრამ   რამაზ ჩხიკვაძის  გახსენება სხვაგვარად შეუძლებელია.
  მსახიობი,რომელიც აღიარა მსოფლიომ . დაუვიწყარი სახეები დარჩა კინოფირზე. გარდაიცვლება ადამიანი  და მერე ხვდები  მის სიდიადეს, მისი ნიჭის მაშტაბს. თუმცა მან სიცოცხლეშივე  შეძლო  მაყურებლის აღიარებისა და სიყვარულის მოპოვება.
 მისი  თანამედროვენი ბევრჯერ გავხდით   თეატრალური დღესასწაულის  მომსწრენი, რომელსაც რამაზ ჩხიკვაძე მისი შემოქმედებით გვანიჭებდა. კინოში შექმნილი, ერთმანეთისგან სრულიად განსხვავებული  ხასიათის  სახეები....  ეს იყო ნიჭის დღესასწაული. ნიჭის რომელიც თითქოს ამოუწურავი და .. ულევი იყო მასში.
 რამაზ ჩხიკვაძის წასვლით რაღაც დასრულდა   და'' რუსთაველის თეატრის'' ისტორიის კიდევ ერთი ფურცელი დაიხურა.

                                       









რამაზ ჩხიკვაძე
 2011 წლის
17 ოქტომბერს
 
83 წლის ასაკში
 გარდაიცვალა.


       

Read More →

როცა მიდიან დიდი ადამიანები,არ იცი რა თქვა, რა დაწერო ან კი ღირს რამის თქმა. იმდენად მაშტაბურია  მისი სამყარო    .ყველა  ფრაზა ბანალური  მეჩვენება,ვერ პოულობ თითქოს სიტყვას,რომელიც ამ ადამიანის წასვლით შექმნილ სიცარიელეს ზუსტად გამოხატავს.

     გია ყანჩელი განუმეორებელი შემოქმედებით ,მისი მუსიკალური სამყაროთი, საოცრად მაშტაბური,ყველგან იყო.თეატრში,კინოში,მის კლასიკურ მუსიკას უსმენდაა მსოფლიო.
 რაღაც დამთავრდა თითქოს.კიდევ ერთი დიდი შემოქმედი წავიდა და დატოვააა განუმეორებელი  მუსიკალური საგანძური.
     როგორც თვითონ ამბობდა ''თუ 50 წლის მერე  შესრულდება ჩემი ნაწარმოებები და მოუსმენენ ჩემს მუსიკას მისია შესრულებული მქონია'' -გია ყანჩელი
   შ ე ს რ უ ლ დ ე ბ ა -    თაობიდან თაობაში  გადავა ეს მუსიკალური ბგერები.  სულ იქნება
და არასოდეს დამთავრდება   გ ი ა    ყ ა ნ ჩ ე ლ ი

Read More →