Loading....
„ელექტრა“ (417)
 (ანტიკური ლიტერატურა/პროგრამა „ლოგოსი“/2007)

მოქმედება ხდება მიკენში, სადაც აგამემნონის მკვლელობის შემდეგ კლიტემენსტრა და ეგისთოსი მეფობენ. ორესტესი გაძევებულია, რაგან მისნობის თანახმად, იგი დედას მოკლავს. ქრისოთემისი და ელექტრა დედასთან იზრდებიან. ელექტრა ელის ძმას, რომელმაც შური უნდა იძიოს. იგი სრულიად მარტოა. ის ვერ უგებს თავის დას, რომელიც თანაცხოვრებას ამჯობინებს მხოლოდ შურისძიებაზე ფიქრს. სოფოკლესთვის დამახასიათებელი მთავარი გმირების იზოლაცია „ელექტრაში“ კულმინაციას აღწევს, როდესაც ელექტრას ცარიელი ჭურჭელი უჭირავს ხელში და დასტირის ძმას, რადგან ის მკვდარი ჰგონია, ხოლო ჭურჭელი მისი ფერფლითაა სავსე. ეს გამოგონილი სიკვდილი ორესტესის ეშმაკობაა. მოგვიანებით ტრაგედიაში თამაშდება ანტიკურ დრამაში ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი სცენა, როდესაც ამაოდ სასოწარკვეთილი ელექტრა ცნობს თავის ძმას. სასოწარკვეთილება დიდი სიხარულით იცვლება. დედის სიკვდილის სურვილი აერთიანებს და-ძმას. სოფოკლეს ორესტესი უფრო თავისუფალია სიძულვილისგან, ვიდრე ელექტრა. ელექტრა მთლიანად შურისძიების სურვილითაა მოცული. სოფოკლესთან ტრაგიზმს სწორედ ელექტრას განცდები ქმნის. როდესაც ორესტესი ეშმაკობით ახერხებს დედის მოკვლას, ელექტრა ყვირის: „ჩაცხე... ორგზის“.  შურისგების მსხვერპლი ხდება ეგისთოსიც, ხოლო ორესტესისთვის აღდგება სამართლიანობა და ის იბრუნებს სამეფოს.  ტრაგედია, ერთი შეხედვით, კარგად მთავრდება, მაგრამ ეს კეთილი დასასრული ძალიან პირობითია. ამ ტრაგედიის ტრაგიზმს ელექტრას განცდები ქმნის. სოფოკლე ნათლად გვიჩვენებს, სადამდე შეიძლება მიიყვანოს ადამიანი სიძულვილმა და შურისძიების სურვილმა.