1963 წლიდან, თეატრალური უნივერსიტეტის დამთავრების შემდეგ, მუშაობას იწყებს რუსთაველის თეატრში.
''პირველ პერიოდს დავარქვათ,რომ ეს უფრო იყო სწავლა.მე არ ვიცოდი რა მინდოდა თეატრში,რა უნდა მეთქვა,
მქონდა თუ არა სათქმელი. ამხელა თეატრში რო დგამ სპექტაკლს,ასე უბრალოდ სპექტაკლს ხო არ დგამ.რაღაცას ეუბნები ადამიანებს. 1972 წლისთვის უკვე რაღაცას თითქოს მივხვდი,უფრო ძლიერად მივხვდი ,როცა დავდგი ''ყვარყვარე''.
იქიდან დაიწყო მეორე დიდი პერიოდი.'' წერდა რობერტ სტურუა.(დ.მუმლაძე''ნადირობა გოდოზე'')
ეს პერიოდი კი იყო საოცარი ხანა რუსთაველის თეატრისთვის . .სტურუას ყოველი ახალი წარმატებული თუ ნაკლებად წარმატებული ნამუშევარი ყოველთვის მოვლენა იყო და არის. ზუსტად იცი ,რომ შთაბეჭდილებებით და ემოციებით სავსე გამოხვალ თეატრიდან. მისი შემოქმედება 100-ზე მეტ სპექტაკლს ითვლის.როგორც თვითონ აღნიშნავს ინტერვიუში 70-იანი წლებიდან იწყება სტურუასეული ახალი თეატრალური ესთეტიკის დამკვიდრება ქართულ სცენაზე.
( გია ყანჩელი, რობერტ სტურუა )
''მე ვარ რეჟისორი,რომელსაც მაქვს ჩემი გარკვეული ჟანრი.მე მასში თავს ყველაზე კარგად ვგრძნობ.ეს გახლავთ ტრაგიკომედია, ტრაგიკული ფარსი,ბალაგანი, ფსიქოლოგიური დრამა''-რობერ სტურუა. (დ.მუმლაძე ''ნადირობა გოდოზე'')
''ყველა მის დადგმაში კარგად ჩანს მისი მოქალაქეობრივი პოზიცია,მისი მისწრაფება,როგორც პიროვნებისა და როგორც რეჟისორის,გამოიკვლიოს ადამიანის პიროვნებად ჩამოყალიბების პროცესი,პიროვნების თავისუფლების ასპექტები.პიროვნებისა და საზოგადოების ურთიერთდამოკიდებულება,სახელმწიფოს ტირანული მმართველობის წინააღმდეგობანი,სწორედ ამ პრობლემებიდან გამომდინარე აკეთებდა კლასიკურ ნაწარმოებთა თავისებურ,შეიძლება,საკამათო ინტერპრეტაციებსაც კი.რობერტ სტურუა ზოგჯერ მარცხდებოდა, ზოგჯერ იმარჯვებდა,მაგრამ არასოდეს არ ღალატობდა თავის მრწამს.იგი ყოველ დადგმაში ''ხანუმადან' მოყოლებული, ეძიებდა და ცდილობდა წარმოეჩინა ახლებური რეჟისორული სტილისტიკა.,შეექმნა მისთვის დამახასიათებელი სათეატრო ენა'' (მაკა ვასაძე ''რობერტ სტურუას სათეატრო ენის სემიოტიკა'').
გაჩნდა შემოქმედებითი ტანდემი რამაზ ჩხიკვაძე,გია ყანჩელი. გოგი ალექსი-მესხიშვილი,მირიან შველიძე და დაიბადა სრულიად ახალი,განსხვავებული სტურუას თეატრი. თითქმის ყველა ფესტივალზე წარსდგა მისი სპეკტაკლებით და მაყურებელი ოვაციებს ვერ მალავდა არგენტინაში,ავსტრალიაში,პოლონეთში,საფრანგეთში.სტურუამ გააცნო ქართული თეატრი მექსიკას, ედინბურგს, ლონდონს,იერუსალიმს რომს, დუსელდორფს .
შექსპირის პიესები მსოფლიოს სხვადასხვა თეატრებში დადგა. ლონდონის ''რივერსაიდ სტუდიაში დადგმული ''ჰამლეტი''ალან რიკმანის მონაწილეობით შექსპირის საერთაშორისო საზოგადოებამ,50 წლის განმავლობაში შექმნილ 10 საუკეთესო სპექტაკლებს შორის დაასახელა. ''კავკასიური ცარცის წრე'' XX საუკუნის საუკეთესო სპექტაკლების კრებულში შევიდა''
''ყველაფერს ირონიულად ვუყურებ. იცით ირონია მეხმარება, თუ ადამიანი პირველ ყოვლისა საკუთარ თავს არ უყურებს ირონიულად,მაშინ შენში ნელ- ნელა ლპება ის მთავარი ,რომლის გარშემოც მოძრაობს შენი სული და შენი პიროვნება. ასე რომ,ვარ თუ არა კმაყოფილი ჩემი ცხოვრებით? გულწრფელად რო გიპასუხოთ ვარ''- რობერტ სტურუა
დღეს რობერტ სტურუა იუბილარია...მაყურებელი კვლავ ელოდება მისგან თეატრალურ დღეასასწაულს.''აბა რა გითხრათ! მე ბედისწერას ვუთხარი.; ლამაზი ქალი ხარ! შენ მოგყვები ,სადაც გინდა იქით წამიყვანე და მგონი ცუდ ადგილას არ მიმიყვანა,ბედისწერისთვის ბრძოლა არ გამომიცხადებია მე მას მივენდე ,რადგან ბედისწერის მჯერა''. - როებრტ სტურუა''
31 ივლისი - რეჟისორი რობერტ სტურუა 81 წლის გახდა. ის აქ ცხოვრობს,ჩვენს გვერდით,ადამიანი რომელმაც სრულიად ახალი განსხვავებული თეატრალური სამყარო შექმნა და დაუვიწყარი შთაბეჭდილება და ემოცია აჩუქა ქართველ მაყურებელს.